De hersenschudding en poffertjes.

Lieve bloglezers,

Namens mijzelf en Cassie wil ik jullie een heel goed, gezond en gelukkig 2010 wensen.

Cassie fietstte gistermorgen naar haar werk maar belde mij al snel op thuis; ze was van haar fiets gereden en op straat gevallen, ook met haar hoofd. Ze was een stukje van de film kwijt, duizelig en misselijk en er was niemand die haar hielp. Ik ben op de fiets gesprongen en heb haar opgehaald. Daarna zijn we naar de huisarts gebracht door mijn wakker gebelde vader en moeder. Cassie heeft een hersenschudding en moet rusten. Verder heeft ze wat kneuzingen op haar rechterhand en is haar rechterpols gekneusd. Op bovenstaande foto ligt Cassie net thuis op de bank nadat ik haar heb opgehaald. Ze moet nog naar de huisarts en had net overgegeven.

Deze jongens knallen hun vuurwerk al deels op. Ze maakten stapeltjes van rotjes en staken die aan. Leuk he! Deed ik vroeger zelf ook met mijn broer, jeugdsentiment mensen!

Nieuwjaarsdag; deze jongens kijken of er nog vuurwerk te vinden is dat niet is afgegaan. Deed ik vroeger ook, weer jeugdsentiment!

En als je dan wat ouder bent geworden... ga je andere dingen doen. Zoals puzzelen. Ik moet nog maar een klein stukje van mijn puzzel.

Een klein uurtje later is hij af.

Papa en mama kwamen even op bezoek om ons een gelukkig nieuwjaar te wensen.

The day after: Cassie heeft inmiddels een korstje op de bult op haar voorhoofd gekregen en haar gekneusde knokkel heeft ook korstjes. Ze is ook stijf van de spierpijn. Ze is niet meer zo duizelig maar wel snel moe.

Ik ga even een toastje smeren.

Ik zou poffertjes bakken maar Cassie stond erop even te beginnen. Ze had nog nooit poffertjes gebakken. Ik wilde het liever iet, want ze moest rusten, maar ze stond erop. En ze smaakten heerlijk!

Mijn ouders hadden nog italiaans brood mee. Zo hadden we een aparte maar lekere maaltijd.

Mijn poffertjes, uiteraard met boter en poedersuiker.

Ukkie krijgt snoepjes.

Poema speelt met een muisje... een speelgoedmuisje.